De Hoogte Kadijk in Amsterdam: een gezellige mix van studenten en statushouders

In het voormalig gebouw van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit in Amsterdam zijn sinds 2018 studenten en statushouders gehuisvest. Gapph beheert dit project met gouden duo vastgoedbeheerder Thomas en huismeester Hans aan het roer. Als een soort Yin en Yang zijn zij op elkaar ingespeeld en vormen zij de stabiele basis van dit project. Tijd om ze het hemd van het lijf te vragen over dit project. 

Woondiversiteit 

Met dertien woongroepen, bestaande uit 10 bewoners per groep, is het in het Amsterdamse pand nooit saai. Het is een gezellige boel met jongvolwassenen uit alle streken. Thomas vertelt hierover: “De mensen die hier wonen zijn jonger dan 28 jaar op het moment dat ze hier intrekken. Ze wonen dus samen met leeftijdsgenoten en tegelijkertijd is er een grote diversiteit. Ongeveer 60% van de bewoners is student en 40% is statushouder. De studenten komen hier terecht via hospiteeravonden, waarvoor wij de selectie maken. De statushouders worden geselecteerd via de gemeente.”

Hij vervolgt: “Zeker in het begin van het project was dat even aftasten. Verschillende gebruiken en culturen wonen en leven samen onder één dak. De bewoners delen faciliteiten en daarom is het belangrijk dat ze elkaars gebruiken respecteren. Doordat er regelmatig sociale activiteiten worden georganiseerd, leren de bewoners elkaar beter kennen en krijgen ze een kijkje in de verschillende keukens, letterlijk en figuurlijk. Dat gaat erg goed onderling en er is nu veel saamhorigheid!”

Niets moet, alles mag

Beide heren vinden het belangrijk dat een bewoner past binnen deze mini-multiculturele samenleving. En doordat er mensen uit allerlei windstreken samenwonen, is taal soms een barrière. 

Thomas doet de selectie van de studenten: “Ik selecteer de bewoners zelf. Voorafgaand heb ik een kennismakingsgesprek met ze – waarin ik erachter probeer te komen of een bewoner ertussen past. Ik vraag bijvoorbeeld altijd hoe zij willen bijdragen aan de leefbaarheid in het pand. Sommigen hebben een achtergrond als vrijwilliger in een AZC, bijvoorbeeld. Dat is mooi meegenomen als een nieuwe bewoner er ervaring mee heeft. Maar dat is geen must: niets moet, alles mag. Af en toe een praatje maken met een ander kan ook al voldoende zijn. We willen vooral voorkomen dat een bewoner zich compleet isoleert van de rest: sociale activiteiten onderling stimuleren we zoveel mogelijk.”

Altijd in voor een praatje

Huismeester Hans maakt graag een praatje met de bewoners. En met zijn 2 meter lengte is hij moeilijk over het hoofd te zien. Als hij door het pand struint met een stuk gereedschap, wordt hij vaak even aangeklampt door een student. Voor een vraag of gewoon een gezellig praatje. Hij is het eerste aanspreekpunt in het pand. En dat maakt hem en Thomas een gouden duo: Hans staat op de voorgrond, Thomas regelt de administratieve taken op de achtergrond. En ze ondersteunen elkaar waar nodig. 

Beide heren houden wel van een feestje. Regelmatig wordt er door hen of de bewoners iets georganiseerd. Een kerstborrel, samen de tuin opknappen of een culturele avond organiseren. Hans vertelt daarover: “In het begin moet je de bewoners leren kennen, ervoor zorgen dat iedereen tevreden is. Inmiddels zien ze ons als bekenden en gaat de omgang met ons – maar ook onderling – heel soepel.”

De leefbaarheid van de hele buurt verbetert

“Afgelopen zomer organiseerden we een Tuindag waarin we met z’n allen de tuin opknapten. De bewoners waarderen het dan dat we na afloop van die dag wat drankjes en pizza’s regelen. Ook omwonenden kunnen deze initiatieven waarderen: de directe buren worden regelmatig uitgenodigd voor sociale evenementen.”

Hij vervolgt: “Bij een mix aan culturen is het voor de bewoners – en buurtgenoten – soms aftasten. Door een taalbarrière of andere gebruiken wordt hier soms sceptisch tegenaan gekeken en is het sociaal contact in de buurt minimaal. Doordat we de buurbewoners vanaf het begin bij dit project betrekken, sociaal contact stimuleren – en laten zien dat iedere bewoner z’n steentje bijdraagt, groeit de acceptatie en verbetert de leefbaarheid in de hele buurt. Een bijkomend voordeel van dit mooie project!”

“De bewoners zelf organiseren ook sociale activiteiten. Zo nodigde een bewoner zijn familie uit om traditioneel thee te drinken. De overige bewoners waren hier ook voor uitgenodigd – een aantal maakte daar gretig gebruik van om zo meer over die gebruiken te leren. Een ander voorbeeld: ‘The Shadow’ – een bekend fenomeen in de hoofdstad – woont in het Amsterdamse pand en organiseert muzikale avonden, events en workshops met een Arabische twist op onze locatie én daarbuiten. Het is leuk dat deze initiatieven hier, in het Amsterdamse pand, spontaan ontstaan.”

Goede bedoelingen die bijna in het water vielen 

Dit project lijkt hét schoolvoorbeeld van vastgoedbeheer te zijn. Maar niet ieder sociaal evenement dat hier wordt georganiseerd verloopt op rolletjes. In december 2022 viel een goedbedoelde actie – een kerstboom versieren in het pand – bijna in het water. 

Hans en Thomas wilden de grote hal voorzien van een mooie kerstboom. Ze vertellen hierover: “Sommige bewoners zijn helemaal niet bekend met kerstmis en het is leuk om hen te betrekken in onze tradities. Daarnaast zorgt een kerstboom altijd voor saamhorigheid en nostalgische gevoelens.”

Vol goede moed ging het duo op pad om de boom op te halen bij het tuincentrum. Daar liepen ze al tegen de eerste uitdaging aan: de auto die Hans had meegenomen, bleek te klein te zijn voor zo’n grote boom. Uiteraard lieten ze zich hierdoor niet tegenhouden: met de kofferbak open en de heren tegen de voorruit aan geplakt, kregen ze het tóch voor elkaar de boom naar de Hoogte Kadijk te vervoeren. Eind goed, al goed… zou je denken. 

Eenmaal aangekomen bij het pand bleek Hans zijn ‘timmermansoog’ hem even in de steek te laten: de boom was te groot voor de hal! Thomas vertelt hierover: “Gekscherend noemen we het ‘t ‘kerstboomincident’. Ik moet nog steeds lachen als ik eraan terugdenk.” 

Maar de belangrijkste vraag is: kregen de bewoners alsnog de kerst waarop ze hadden gehoopt? “Ja!” roepen ze in koor. “We hebben een stuk van de boom afgezaagd en daarna heeft hij met kerst in onze hal gepronkt. Eind goed, al goed”, sluit Hans het interview af. 

Weten wat Gapph voor jouw projecten kan betekenen? Neem contact op.